Χριστιάνα Αποσκίτη: Το Τμήμα με βοήθησε να μπορώ να προσαρμόζομαι εύκολα σε διαφορετικά εργασιακά και ακαδημαϊκά περιβάλλοντα

Η Χριστιάνα αποφοίτησε από το Τμήμα ΙΦΕ το 2010, συνέχισε τις σπουδές της σε μεταπτυχιακό επίπεδο με αντικείμενο τις Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σχέσεις στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Στη συνέχεια εργάστηκε στον τομέα της ναυτιλίας για ένα χρόνο, στη Vedelmar Shipping S.A. Tο 2014 αποφάσισε να ακολουθήσει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge με αντικείμενο την Εγκληματολογία. Ακολούθησαν πρακτικές ασκήσεις στην Κένυα και στο Παρίσι σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και στις Βρυξέλλες, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Αντιτρομοκρατική υπηρεσία της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανάστευσης (Directorate General for Migration and Home Affairs, DG HOME). Συνεχίζει να εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο DG HOME, ως πολιτική αναλύτρια σε θέματα ασφαλείας και πιο συγκεκριμένα, στη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και σοβαρού εγκλήματος.

Από μικρή ανήκα στη κατηγορία των παιδιών που η απάντηση στην ερώτηση Τι θα ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; άλλαζε συχνά (μην πω καθημερινά και χαρακτηριστώ υπερβολική). Εύρος μελλοντικών επαγγελμάτων λοιπόν, από ψυχολόγος, βιολόγος, δικηγόρος μέχρι που η τρίτη λυκείου με βρήκε να θέλω να σπουδάσω ναυτιλιακά. Μην τα πολυλογώ, οι βαθμοί των Πανελληνίων συνοδεύτηκαν με κλάματα και τη συνεχιζόμενη αγωνία του ότι πρέπει να αποφασίσω τι θέλω να κάνω. Τώρα. Σα να μην έπαιρνε άλλη αναβολή.

Η προοπτική του να ξαναδώσω Πανελλήνιες φάνταζε εφιάλτης. Άρχισα λοιπόν να κοιτάω αναλυτικά τα προγράμματα σπουδών άλλων σχολών. Έπεσα πάνω στο ΜΙΘΕ (τότε), ΙΦΕ σήμερα. Ενθουσιάστηκα. ‘Ένιωσα να μου δίνεται μια παράταση στην επιλογή μέλλοντος - αλλά ταυτόχρονα την επιλογή να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επιστήμες που αγαπούσα ως μαθήτρια και πολλές που αγνοούσα αλλά φάνταζαν τρομερά δελεαστικές. Οι αμφισβητήσεις τρίτων πολλές, οι προσπάθειες μου να εξηγήσω τι είναι η Ιστορία και Φιλοσοφία της Επιστήμης ακόμα περισσότερες.

Η αλήθεια είναι όμως, ότι πράγματι, είναι ένα τμήμα που ανοίγει το μυαλό, τους ορίζοντες σου και σου δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξεις αυτή την πολυπόθητη «κριτική σκέψη» που έμοιαζε σαν μια εξωγήινη «παράλληλη πραγματικότητα». Εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία; Πως είναι δυνατόν να εξεταστώ στη Φιλοσοφία με ανοιχτά βιβλία; Περιττό να πω, ότι ίσως ήταν οι πιο δύσκολες και ταυτόχρονα οι πιο συναρπαστικές εξετάσεις που έδωσα ποτέ στη - μέχρι τώρα - ζωή μου. Και φυσικά, όσον αφορά το διδακτικό προσωπικό, είχα την τύχη να γνωρίσω καθηγητές που μέχρι και σήμερα συμβουλεύομαι σε οποιαδήποτε επαγγελματική ή ακαδημαϊκή κίνηση.

Ο διεπιστημονικός και πολύπλευρος χαρακτήρας των μαθημάτων θεωρώ συντελούν στην προετοιμασία μας όχι μόνο ως επιστημόνων αλλά και ως ανθρώπων σ’ ένα κοινωνικό σύνολο. Το ΜΙΘΕ με βοήθησε στο να μπορώ να προσαρμόζομαι εύκολα σε διαφορετικά (εργασιακά και ακαδημαϊκά) περιβάλλοντα, όπως παραδείγματος χάριν, στη ναυτιλία αλλά και στα Ευρωπαϊκά όργανα. Τα εργαλεία κριτικής και αναλυτικής σκέψης, ανάλυσης και ερμηνείας καταστάσεων μέσα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, είναι εφόδια που ακόμα και σήμερα με ακολουθούν. Το πάθος μου για την εγκληματολογία και την εγκληματολογική έρευνα προήλθε και μέσα από τη δυνατότητα αυτού του τμήματος να καταργεί τον «εγκλωβισμό» σε μια επιστήμη.

Τόσα χρόνια και τόσες διαδρομές μετά από το καλοκαίρι του 2005, δε θα άλλαζα την επιλογή μου αυτή. Παρότι το τμήμα μας απέχει από το στερεότυπο της αναγκαιότητας συγκεκριμένων σπουδών για την άσκηση ενός συγκεκριμένου επαγγέλματος, μου έδωσε τα απαραίτητα εφόδια στο να ανακαλύψω εμένα την ίδια, τι θέλω να κάνω και την ίδια στιγμή μου προσέφερε αφειδώς τα απαραίτητα ερεθίσματα για την εξέλιξή μου. Χαμαιλέοντες λοιπόν... Γιατί όχι;