Κωνσταντίνος Τσίνας: Το περιβάλλον σπουδών και η βιβλιοθήκη του ΜΙΘΕ είχαν όλες τις προϋποθέσεις για έρευνα, προσεγγίζοντας επίπεδα ξένων πανεπιστημίων, τα οποία έτυχε να επισκεφτώ και να συγκρίνω αργότερα

Ο Κωνσταντίνος είναι νομικός, διδάκτωρ της Νομικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ (2009). Ήρθε στο τμήμα μας (2003-5) στη διάρκεια της συγγραφής της διδακτορικής του διατριβής για να εμβαθύνει σε ζητήματα επιστημολογίας που τον απασχολούσαν σε αυτή. Ο Κωνσταντίνος υπήρξε φυσικά εξαιρετικός φοιτητής και έλαβε το δίπλωμα με άριστα (9,67) - πρώτος στο έτος του.

Η διπλωματική του εργασία είχε τίτλο Νομική Επιστήμη και Λογική: Μια Αμφιλεγόμενη Σχέση στην Θεωρία Δικαίου. Ήταν όχι απλώς άριστη αλλά το είδος της εργασίας που γράφει ένας πολύ καλός συνάδελφος, όχι ένας μεταπτυχιακός φοιτητής.

Ο Κωνσταντίνος (μετά τη λήψη του διδακτορικού του με Άριστα από το Τμήμα Νομικής), εργάστηκε κι άλλο πάνω στο αντικείμενο, διευρύνοντας την θεματική του και συγγράφοντας νέα μελέτη με τίτλο Νομική Επιστήμη και Λογική: Μια Συμβολή στη Θεωρία του Δικαίου - Με Αναφορά στο Παράδειγμα της Ποινικής Δογματικής.

Στα φετινά βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών ο Κωνσταντίνος έλαβε για τη παραπάνω μελέτη το Βραβείο Ιπποκράτους Καραβία, με θέμα «Η σύγχρονη λογική του δικαίου», και με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ.

Η διδακτορική διατριβή του Κωνσταντίνου με τίτλο Απαγορευμένη Αναλογία & Επιτρεπτή Ερμηνεία του Ποινικού Νόμου: Μια Συμβολή στην Μεθοδολογία του Ποινικού Δικαίου εκδόθηκε στις αρχές του τρέχοντος έτους από τις εκδόσεις Αντωνίου Σάκκουλα (σ. 606).
Ως νεαρός νομικός, αντιλήφθηκα κάποια στιγμή κατα τη διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ότι η νομική σκέψη αρδεύεται ήδη από τη ρωμαϊκή αρχαιότητα μέχρι και σήμερα από τη φιλοσοφία, ότι η σχέση της με την τυπική λογική, την θεωρία της επιχειρηματολογίας και τη φιλοσοφία της επιστήμης γενικότερα είναι ιδιαίτερα στενή, ακόμη και αν αυτό δεν είναι πάντα γνωστό στους μη-νομικούς, ίσως λόγω της παραδοσιακής αυτοτέλειας - και ακαδημαϊκής εσωστρέφειας - της νομικής επιστήμης. Εκείνη την περίοδο ολοκλήρωνα το (πρώτο) μεταπτυχιακό μου στο ποινικό δίκαιο και επέλεγα ως διδακτορική διατριβή ένα θέμα μεθοδολογίας της ερμηνείας των ποινικών κανόνων, για την πραγμάτευση του οποίου έπρεπε έτσι κι αλλιώς να εντρυφήσω σε φιλοσοφικά ζητήματα (ιδίως του κλάδου της φιλοσοφίας της γλώσσας).
Αναζητώντας λοιπόν ένα τμήμα του ελληνικού πανεπιστημίου, στο οποίο να διδάσκονται συναφή μαθήματα, «έπεσα» πάνω στο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών ΙΦΕΤ του ΜΙΘΕ (Ιστορία & Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας) στο διαδίκτυο, το οποίο και βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Επισκέφτηκα κάποιους Καθηγητές του, εξηγώντας τους τον σκοπό των σπουδών μου και, μετά από επιτυχείς εισαγωγικές εξετάσεις, παρακολούθησα το σχετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα επί δύο χρόνια ανελλιπώς, συνέγραψα-παρουσίασα εργασίες και ασχολήθηκα στην τελική διπλωματική μου με ζητήματα λογικής που με ενδιέφεραν.
Από τα στοιχεία εκείνα που με «κέρδισαν» στο μεταπτυχιακό του ΜΙΘΕ θυμάμαι πάντα την ευγένεια και προσήνεια των μελών ΔΕΠ του, τη γνήσια διάθεσή τους για έρευνα και την ειλικρινή αφοσίωσή τους στη διδασκαλία, το διαρκές ενδιαφέρον τους για την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας των φοιτητών τους, τη διάθεση πραγμάτευσης πολλών διαφορετικών αντικειμένων με την ετήσια εναλλαγή ποικίλων θεματικών αντικειμένων σε σεμινάρια και μαθήματα, και την τακτική διοργάνωση ομιλιών και εισηγήσεων με εξαιρετικό ενδιαφέρον για ανθρώπους προερχομένους από τα πιο διαφορετικά υπόβαθρα βασικών σπουδών. Το περιβάλλον σπουδών και η βιβλιοθήκη του ΜΙΘΕ επίσης είχαν όλες τις προϋποθέσεις για έρευνα, προσεγγίζοντας επίπεδα ξένων πανεπιστημίων, τα οποία έτυχε να επισκεφτώ και να συγκρίνω αργότερα ως νεαρός ερευνητής.
Θεωρώ λοιπόν, ότι το ΜΙΘΕ (με έμφαση στο μεταπτυχιακό του πρόγραμμα που έτυχε να παρακολουθήσω) αποτελεί ένα από τα πιο αξιόλογα τμήματα του ελληνικού Πανεπιστημίου σήμερα, η δε παρακολούθηση μαθημάτων και σεμιναρίων του θα ωφελούσε πολλούς συναδέλφους μου νομικούς με φιλοσοφικές ανησυχίες και ανοιχτό πνεύμα. Για τους ήδη διδάκτορες νομικούς επιστήμονες δε, που έχουν ασχοληθεί με ζητήματα φιλοσοφίας-μεθοδολογίας του δικαίου – και μιλώ πλέον εδώ και για τον εαυτό μου! – το ΜΙΘΕ μοιάζει να είναι ιδεώδης τόπος επαγγελματικής απασχόλησης και έρευνας και θα ήταν τιμή και χαρά για κάποιον να μπορέσει να ενταχθεί και να εξελιχθεί ακαδημαϊκώς σε ένα τέτοιο ερενητικό περιβάλλον, συνεργαζόμενος με κορυφαίους στον τομέα τους επιστήμονες, μεθοδολόγους και φιλοσόφους τόσο των θετικών όσο και των ανθρωπιστικών επιστημών.